Czym jest dropshipping?
Kupujący dokonuje zakupu towaru od sprzedawcy, a sprzedawca zwraca się bezpośrednio do dostawcy, aby ten wysłał towar. Brzmi znajomo? Taki schemat nazywany jest dropshippingiem.
W łańcuchu tym występują 3 podmioty, tj.:
- Kupujący,
- Sprzedawca (sklep online),
- Hurtownia.
Mamy więc de facto do czynienia z:
– 2 transakcjami (kupujący-sprzedawca, sprzedawca-hurtownia) oraz
– 1 dostawą (hurtownia-kupujący)
Zalety dropshippingu
Pomimo tego, że mamy do czynienia z transakcją pomiędzy kupującym, a sprzedawcą, odpowiedzialność za cały proces wysyłki przerzucony zostaje na dostawcę. Niewątpliwie, zaletą dropshippingu jest możliwość założenia biznesu bez konieczności posiadania wysokiego kapitału pieniężnego. Sprzedawca stosujący model dropshippingu nie musi bowiem posiadać ani magazynu ani sklepu stacjonarnego. Nie ma również potrzeby inwestowania w towar, ponieważ jest on zamawiany bezpośrednio po dokonaniu zakupu przez kupującego.
Pomimo wielu zatem, dropshipping wiąże się także z ryzykiem nieuczciwego dostawcy, który nie będzie wywiązywać się z zawartej umowy.
Dropshipping a podatki
Podatek dochodowy
Należy zaznaczyć, że obecnie model dropshippingu nie został bezpośrednio uregulowany w powszechnie obowiązujących przepisach prawnych.
Jeżeli sprzedajesz towar we własnym imieniu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (taki model jest stosowany najczęściej), rozliczasz transakcje na zasadach ogólnych. Oznacza to, że sprzedawca bierze udział w dwóch niezależnych transakcjach, czyli:
- zakupu towaru od hurtowni oraz
- sprzedaż kupującemu (nabywcy).
Podstawa opodatkowania
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Jednym ze źródeł przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych jest pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3).
Natomiast stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy: za przychody z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Podstawą opodatkowania będzie zatem przychód, czyli wysokość należności zapłaconej przez kupującego na rzecz sprzedawcy. Jednak sprzedawca ma możliwość zaliczenia wydatków na nabycie konkretnej rzeczy, do kosztów uzyskania przychodów. Aby jednak było to możliwe, podatnik musi mieć dowody na to, że konkretny wydatek został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
Moment powstania przychodu
W celu ustalenia momentu powstania przychodu należy posłużyć się zasadą ogólną wyrażoną w art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Za datę powstania przychodu uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
- wystawienia faktury albo
- uregulowania należności.
Jeżeli sprzedajesz towary w ramach pośrednictwa handlowego, czyli nie dokonujesz zakupu towarów, a jedynie przyjmujesz płatność i przekazujesz ją dostawcy, podstawą opodatkowania będzie wartość prowizji, którą stanowi różnica między kwotą przelaną na konto bankowe sprzedawcy od kupującego, a kwotą przekazaną przez sprzedawcę do dostawcy.
Taki sposób rozliczenia dropshippingu został potwierdzony także w interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (m.in. interpretacja z dnia 2 października 2020 r., sygn.: 0112-KDIL2-2.4011.482.2020.4.MM).
Dropshipping a VAT
1. Sprzedawca nabywa towary we własnym imieniu i na własny rachunek
W takim modelu dropshippingu dochodzi do tzw. transakcji łańcuchowej. Pomimo braku bezpośredniej dostawy od hurtowni do sprzedawcy i od sprzedawcy do kupującego, sprzedawca zobowiązany będzie ewidencjonować w księgach rachunkowych cały obrót towarowy.
Według przepisów podatku od towarów i usług, w takim wypadku dochodzi do 2 oddzielnych dostaw towarów.
2. Sprzedawca jest jedynie pośrednikiem w transakcji
Jeżeli sprzedawca jest pośrednikiem w transakcji, nie musi ewidencjonować obrotu w księgach rachunkowych. Faktura VAT jest wystawiona wówczas przez hurtownię, a nie sprzedawcę. Sprzedawca powinien wystawić jednak fakturę hurtowni (na kwotę umówionej prowizji).